Το άθλημα της υδατοσφαίρισης στους άνδρες είναι βάση τίτλων, ένα από τα πιο πετυχημένα ομαδικά αθλήματα στην Ισπανία.

Κι’ αυτό διότι μετρά δύο παγκόσμια πρωταθλήματα και ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, που ισοδυναμεί με παγκόσμιο τίτλο καθώς σε όλα τα ομαδικά αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου στο τουρνουά των Ολυμπιακών αγώνων οι εθνικές ομάδες αγωνίζονται με τους καλύτερους παίκτες τους.

Στην Καταλονία πρωτοεμφανίστηκε το σκληρό αυτό σπορ και σε αυτή την περιφέρεια της Ισπανίας συνεχίζει να χτυπά η καρδιά του καθώς οι καλύτεροι ισπανοί πολίστες είναι καταλανοί και οι μεγαλύτερες και δυνατότερες ομάδες είναι οι καταλανικές.

Η εθνική ομάδα της Ισπανίας έκανε το ντεμπούτο της σε μεγάλη διοργάνωση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αμβέρσας το 1920. Μέχρι και το 1980 δεν πέτυχε την παραμικρή διάκριση σε καμία διοργάνωση με εξαίρεση την πρώτη θέση στους Μεσογειακούς αγώνες το 1951.

Το 1980 είναι η χρονιά της αλλαγής του ρου της ιστορίας του ισπανικού πόλο. Οι Ολυμπιακοί αγώνες διεξάγονται στη Μόσχα εκεί που η Ισπανία θα κερδίσει την τέταρτη θέση και τον σεβασμό όλου του κόσμου της υδατοσφαίρισης σαν μια νέα δύναμη στον κόσμο. Επίσης ο καταλανός Μανουέλ Εστιάρτε έκανε αισθητή την παρουσία του σε αυτό το τουρνουά και από τότε έμελε να εξελιχθεί σε έναν θρύλο του αθλήματος όχι μόνο για την Ισπανία αλλά για όλο το παγκόσμιο πόλο. Η Ισπανία με αυτόν τον παίκτη στην σύνθεσή της έγινε τα επόμενα είκοσι χρόνια πρωταγωνίστρια εγκαταλείποντας μια για πάντα τον ρόλο του κομπάρσου στις διεθνείς διοργανώσεις.

Ο Μανουέλ Εστιάρτε. Ίσως ο μεγαλύτερος πολίστας στην ιστορία του αθλήματος

Η άνοδος του ισπανικού πόλο ήρθε αργά αλλά σταθερά. Το 1981 τερμάτισε στην πέμπτη θέση του παγκοσμίου πρωταθλήματος και την ίδια θέση πήρε και στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ίδιας χρονιάς. Το 1983 ήρθε η τρίτη θέση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενώ το 1984 στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες επανέλαβε την επιτυχία της Μόσχας καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση. Το 1985 νέα μεγάλη διάκριση με την τρίτη θέση στο παγκόσμιο κύπελλο της F.I.N.A, θα ακολουθήσει η τέταρτη θέση στην ίδια διοργάνωση το 1989, για να έρθει το 1991 χρονιά που η εθνική Ισπανίας θα παίξει στον τελικό δύο διοργανώσεων όπου θα γνωρίσει όμως την ήττα. Στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος θα ηττηθεί από την Γιουγκοσλαβία με 8-7 και στον αντίστοιχο τελικό του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος θα ηττηθεί ξανά από τους Γιουγκοσλάβους με 11-10.

Το 1992 στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης (της πρωτεύουσας του ισπανικού πόλο) η Ισπανία θα φτάσει στον τελικό όπου και πάλι θα γνωρίσει την ήττα με 9-8 από την τότε παγκόσμια δύναμη Ιταλία. Από την ίδια ομάδα το 1994 η Ισπανία θα χάσει και τον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος αυτή τη φορά με συντριβή 10-5!

Τέσσερις χαμένοι τελικοί μέσα σε τέσσερα χρόνια είχαν σαφώς ανεβάσει μεν την αξία του ισπανικού πόλο διεθνώς, όμως είχαν δημιουργήσει εύλογα και πολλά απωθημένα για μια κούπα. Το 1996 και στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα είχε έρθει η ώρα των Ισπανών. . . Με τον Εστιάρτε στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του και την υπόλοιπη σπουδαία γενιά παικτών που τον πλαισίωνε να μεγαλουργεί, η Ισπανία έφτασε στον τελικό όπου μετά από ένα δύσκολο αγώνα υπέταξε τους Κροάτες με 7-5 φέρνοντας στην Ισπανία το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο! Η δικαίωση για την Ισπανία που για μια δεκαπενταετία έφτανε στη βρύση αλλά νερό δεν έπινε. . .

Οι Ισπανοί λίγο μετά την απονομή του χρυσού μεταλλίου

Οι Ολυμπιονίκες του 1996:

  • Josep Maria Abarca
  • Anjel Andreo
  • Daniel Ballart
  • Pedro Garcia Aguado
  • Salvador Gomez
  • Manel Estiarte
  • Ivan Moro
  • Miguel Angel Oca
  • Jorge Paya
  • Sergi Pedrerol
  • Jesus Rollan
  • Jordi Sans
  • Carles Sans

Δύο χρόνια αργότερα το 1998, η Ισπανία θα κερδίσει και τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας κερδίζοντας στον τελικό την μεγαλύτερη δύναμη του αθλήματος Ουγγαρία με 6-4!

Το 2001 θα επαναλάβει την ίδια επιτυχία κερδίζοντας στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος την Γιουγκοσλαβία με 4-2, δημιουργώντας έτσι την δική της ‘’δυναστεία’’ στο παγκόσμιο πόλο με δύο σερί παγκόσμιους τίτλους και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο του 1996.

Η Ισπανία, παγκόσμια πρωταθλήτρια για το 1998

Έκτοτε η Ισπανία άρχισε σταδιακά να χάνει έδαφος στις μεγάλες διοργανώσεις. Σίγουρα η αποχώρηση του Εστιάρτε και άλλων σπουδαίων παικτών έπαιξε σημαντικότατο ρόλο. Οι νέοι πολίστες που προωθήθηκαν στην ομάδα σε καμία περίπτωση δεν ήταν της ίδιας αξίας με την παλιά γενιά, κατάφεραν όμως με μερικές σποραδικές επιτυχίες να διατηρήσουν την Ισπανία στον χώρο των μεγάλων δυνάμεων του παγκοσμίου πόλο.

Στον θεσμό του World League που ξεκίνησε το 2002 η Ισπανία συμμετείχε δύο φορές στον τελικό όπου γνώρισε ισάριθμες ήττες. Το 2002 έχασε από την Ρωσία με 10-8 ενώ το 2006 από την Σερβία με 6-4. Το 2009 έφτασε στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά το 2001, ηττήθηκε όμως μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με 14-13 στην παράταση από τους Σέρβους.

Οι Ισπανοί λίγο μετά την απονομή του αργυρού μεταλλίου στον χαμένο τελικό του 2009

Τα δύο τελευταία χρόνια η εθνική Ισπανίας κατάφερε να παραμείνει στο κλαμπ των μεγάλων δυνάμεων με την τρίτη θέση στο παγκόσμιο κύπελλο της F.I.N.A του 2010 και την πέμπτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011.

Στιγμιότυπο από τον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος του 2009, Σερβίας – Ισπανίας

Οι θέσεις που κατέλαβε η εθνική Ισπανίας σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετείχε:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

  • ΑΜΒΕΡΣΑ 1920: Όγδοη θέση
  • ΠΑΡΙΣΙ 1924: Όγδοη θέση
  • ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ 1928: Δωδέκατη θέση
  • ΛΟΝΔΙΝΟ 1948: Όγδοη θέση
  • ΕΛΣΙΝΚΙ 1952: Όγδοη θέση
  • ΜΕΞΙΚΟ 1968: Ένατη θέση
  • ΜΟΝΑΧΟ 1972: Δέκατη θέση
  • ΜΟΣΧΑ 1980: Τέταρτη θέση
  • ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1984: Τέταρτη θέση
  • ΣΕΟΥΛ 1988: Έκτη θέση
  • ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 1992: Δεύτερη θέση
  • ΑΤΛΑΝΤΑ 1996: ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ
  • ΣΙΔΝΕΙ 2000: Τέταρτη θέση
  • ΑΘΗΝΑ 2004: Έκτη θέση
  • ΠΕΚΙΝΟ 2008: Πέμπτη θέση

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

  • ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ 1973: Δέκατη θέση
  • ΚΑΛΙ 1975: Δέκατη θέση
  • ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1978: Ενδέκατη θέση
  • ΓΚΟΥΑΓΙΑΚΙΛ 1982: Όγδοη θέση
  • ΜΑΔΡΙΤΗ 1986: Πέμπτη θέση
  • ΠΕΡΘ 1991: Δεύτερη θέση
  • ΡΩΜΗ 1994: Δεύτερη θέση
  • ΠΕΡΘ 1998: ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ
  • ΦΟΥΚΟΥΟΚΑ 2001:ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ
  • ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 2003: Πέμπτη θέση
  • ΜΟΝΤΡΕΑΛ 2005: Πέμπτη θέση
  • ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ 2007: Τρίτη θέση
  • ΡΩΜΗ 2009: Δεύτερη θέση
  • ΣΑΝΓΚΑΙ 2011: Πέμπτη θέση

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ – F. I. N. A CUP

  • 1981: Πέμπτη θέση
  • 1983: Πέμπτη θέση
  • 1985: Τρίτη θέση
  • 1987: Έκτη θέση
  • 1989: Τέταρτη θέση
  • 1991: Τρίτη θέση
  • 1995: Πέμπτη θέση
  • 1997: Έκτη θέση
  • 1999: Τρίτη θέση
  • 2002: Έκτη θέση
  • 2006: Τρίτη θέση
  • 2010: Τρίτη θέση

WORLD LEAGUE

  • 2002: Δεύτερη θέση
  • 2004: Πέμπτη θέση
  • 2006: Δεύτερη θέση
  • 2008: Πέμπτη θέση
  • 2010: Έκτη θέση

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

  • 1934: Έβδομη θέση
  • 1954: Έβδομη θέση
  • 1958: Δωδέκατη θέση
  • 1966: Δωδέκατη θέση
  • 1970: Όγδοη θέση
  • 1974: Έβδομη θέση
  • 1977: Όγδοη θέση
  • 1981: Πέμπτη θέση
  • 1983: Τρίτη θέση
  • 1985: Έκτη θέση
  • 1987: Έκτη θέση
  • 1989: Έκτη θέση
  • 1991: Δεύτερη θέση
  • 1993: Τρίτη θέση
  • 1995: Πέμπτη θέση
  • 1997: Πέμπτη θέση
  • 1999: Έκτη θέση
  • 2001: Έκτη θέση
  • 2003: Έκτη θέση
  • 2006: Τρίτη θέση
  • 2008: Έβδομη θέση
  • 2010: Όγδοη θέση
Η Ισπανία στους Ολυμπιακούς του 1920
Η Ισπανία που τερμάτισε στην τέταρτη θέση στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το 1984
Το 1986 η Ισπανία τερμάτισε στην πέμπτη θέση του παγκοσμίου πρωταθλήματος
Η τρίτη στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2006 Ισπανία