Ισπανία σημαίνει... χάος και χάος, φυσικά, σημαίνει... Ισπανία! Να λοιπόν δύο λέξεις περίπου συνώνυμες, αν και αυτό δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Κι όμως, εκεί κάποτε συνετελέσθη ένας απίθανος γάμος μεταξύ όλων των λαών και εθνοτήτων που κατοικούν σήμερα την Ευρώπη. Κουμπάροι ήταν οι Άραβες, κηδεμόνες της νύφης για 800 και πλέον χρόνια που φέρνει ανεξίτηλα τα ίχνη αυτής της κηδεμονίας τόσο στο χρώμα της επιδερμίδας της όσο και στη μόρφωσή της που, κατά το ήμισυ τουλάχιστον, είναι αραβικής καταγωγής και προέλευσης.

Οι "κουμπάροι" ως γαμήλια δώρα πρόσφεραν στη νύφη τις ταυρομαχίες, θέαμα αραβικής καταγωγής, και την έμαθαν να χορεύει και να τραγουδά φλαμέγκο μέχρι τελικής πτώσεως, ένα ακρόαμα και θέαμα μαζί που έχει τη ρίζα του στις ταυρομαχίες και είναι συνεπώς, αραβικής καταγωγής κι αυτό.

Επίσης, της έμαθαν το... αργεντίνικο ταγκό, χορό τσιγγανοϊσπανικής καταγωγής (δηλαδή πάλι αραβικής), αφού οι Τσιγγάνοι της Ανδαλουσίας είναι προϊόν διασταύρωσης μεταξύ των... μπερμπάντιδων Αράβων και της νύφης. Πρώτοι λοιπόν, ταγκό χόρεψαν οι Τσιγγάνοι της Ανδαλουσίας, προτού αυτό ταξιδέψει, συνοδεία Ισπανών τυχοδιωκτών, στη μακρινή Αργεντινή. Να γιατί αν κάποιος σήμερα ισχυριστεί πως ο ιστορικός ρόλος των Ισπανών είναι να... εξαραβίσουν την Ευρώπη, μη τον θεωρήσετε τρελό. Άλλωστε, οι σημερινοί Ισπανοί, οι απόγονοι του πιο τρελού "γάμου" της Ιστορίας, περισσότερα χρωστούν στο φίνο πολιτισμό των Αράβων και λιγότερα στην... Ιερά Εξέταση, "φρούτο" τυπικά ισπανικό και κατ’ επέκταση... ευρωπαϊκό!

Τα λόγια αυτού του κειμένου ανήκουν στον Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, συγγραφέα και φιλόσοφο (1864-1936).