Ο Αντόνι Γκαουντί (1852-1926) είναι ο πιο σημαντικός Καταλανός μοντερνιστής αρχιτέκτονας. Υπήρξε ένας άνθρωπος με αξιοσημείωτη προσωπικότητα, εσωστρεφή χαρακτήρα και με βαθιά θρησκευτική πίστη. Η κατάρτιση του πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη, σπουδάζοντας στο Επαρχιακό Πανεπιστήμιο της Αρχιτεκτονικής (Universidad Provincial de Arquitectura) και στο Νεομεσαιωνικό Πανεπιστήμιο, που διεύθυνε ο Elías Rogent. Οι σπουδές και οι δάσκαλοι του κάνουν τα πρώτα έργα του καλλιτέχνη να είναι ιστορικά, δηλαδή κτήρια που η αρχιτεκτονική τους θυμίζει το παρελθόν. Ο Γκαουντί φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το γοτθικό ρυθμό, ένα ρεύμα κοινό σε όλη την Ευρώπη, κάτι που τον κάνει ανοιχτό σε όλα τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Το έργο του μπορεί να χωριστεί σε δυο περιόδους:

Α) Η πρώτη εποχή ή νεογοτθική, περιλαμβάνει τα έργα που πραγματοποίησε μέχρι το 1900 και η ονομασία της περιόδου αυτής οφείλεται στο γεγονός ότι τα έργα βασιστήκαν σε ρυθμούς γοτθικούς. Παρόλα αυτά, η πρωτοτυπία του αρχιτέκτονα εκφράζεται στην προσωπική του άποψη για τις δομές και τα υλικά. Τα νεογοτθικά του κτήρια έχουν μια όψη διαφορετική, σχεδόν φανταστική, που χαρακτηρίζουν το στυλ του Γκαουντί.

Β) Η δεύτερη περίοδος, ονομαζόμενη «της Πληρότητας», ξεκινάει από το 1900 και φτάνει έως το 1926. Εκείνη την περίοδο ο αρχιτέκτονας αναπτύσσει μια καινούρια σύλληψη της αρχιτεκτονικής. Πλέον δεν έχει μια άμεση επιρροή από το παρελθόν (όπως συνέβη την προηγούμενη περίοδο), αλλά παίρνει στοιχεία από τη φύση, χρώματα, μορφές και σχήματα σχεδόν οραματικά, για να δημιουργήσει κτήρια μοναδικά. Ο Γκαουντί θέτει την πιο σύγχρονη τεχνολογία στην υπηρεσία των αισθήσεων και των πεποιθήσεων του, για να δημιουργήσει έργα απόλυτα διαφορετικά. Όλα τα έργα εκείνης της περιόδου θεωρούνται πολύ σημαντικά.

Ένα από αυτά είναι το Casa Milá, επίσης γνωστό και ως «La Pedrera», το οποίο πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στα 1906 και 1910. Προκειται για ένα συγκρότημα κατοικιών, στο οποίο ο Γκαουντί έθεσε τις πιο σύγχρονες τεχνικές μεταλλικών δομών για να υλοποιήσει μια ιδέα σχεδόν ποιητική. Τα στοιχεία του μετάλλου, τα χρώματα και οι καμινάδες που ξεχωρίζουν συνθέτουν ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα, καθώς η αρχική ιδέα του Casa Milá ήταν να φαίνεται σαν ένας τεράστιος βράχος πάνω στον οποίο θα τοποθετούνταν ένα άγαλμα της Παναγίας του Rosario, που τελικά δεν τοποθετήθηκε και γι αυτό το λόγο θεωρήθηκε ανολοκλήρωτο έργο από τον ίδιο τον Γκαουντί.

Το δεύτερο και πιο γνωστό έργο παγκοσμίως είναι η Sagrada Familia, τόσο για την ιδιαιτερότητα της, όσο και για το γεγονός ότι ο αρχιτέκτονας πέθανε πριν προλάβει να την ολοκληρώσει. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη τη Sagrada Familia είναι η συμβολισμός της, που είναι παρόν σε όλα τα στοιχεία. Ξεχωρίζουν οι τρεις όψεις, με διαφορετικό προσανατολισμό η κάθε μια, που σχετίζονται με τη ζωή του Χριστού. Η Γέννηση ανατολικά, τα Πάθη δυτικά και η Ανάσταση και η Δόξα στο νότιο μέρος. Καθώς επίσης και οι τρεις πύλες εισόδου που συμβολίζουν την πίστη, την ελπίδα και την φιλανθρωπία. Οι πύργοι επίσης είναι συμβολικοί: δώδεκα πύργοι για τους δώδεκα αποστόλους, ένας πύργος επάνω στο βωμό για την Παρθένο Μαρία και πέντε πύργοι στο κέντρο, ο ένας αντιπροσωπεύει το Χριστό και οι άλλοι τέσσερις τους Ευαγγελιστές. Γενικότερα όλο το έργο αποτελείται από γλυπτά, καθώς αντιπροσωπεύει το θρησκευτικό αίσθημα του Γκαουντι θέλοντας να μετατραπεί σε ένα «ζωντανό δάσος προσευχής».

Το μεγαλείο και η πρωτοτυπία του Γκαουντί, σε συνδυασμό με τις ιδέες του, που βασίστηκαν σε νόμους της φύσης, συνθέτουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό, καθιστώντας τον σε έναν από τους καλύτερους αρχιτέκτονες στην παγκόσμια ιστορία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα έργα του θαυμάζονται από εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.

Πηγή: Arte español para extranjeros-ediciones Nerea