Η Αγία Δωρεά, γνωστή στις καθολικές χώρες με το όνομα «Corpus Christi», αποτελεί γιορτή της Καθολικής Εκκλησίας προς τιμή και προσκύνηση του σώματος του Χριστού και προς έξαρση της μετουσίωσής του άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα Κυρίου κατά τη τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

Η γιορτή αυτή της Αγίας Δωρεάς λάμβανε χώρα από το πρώτο μισό του 13ου αιώνα μόνο στη περιοχή της Λιέγης (Βέλγιο). Καθιερώθηκε όμως και επιβλήθηκε να εορτάζεται σε όλη την έκταση της Καθολικής Εκκλησίας από τον Πάπα Ουρβανό Δ΄ το 1264.

Η παράδοση επιβάλλει να τελείται την πρώτη Πέμπτη μετά την Πεντηκοστή (δηλαδή, 60 μέρες μετά την Κυριακή του Πάσχα). Κατά την λειτουργία εκτίθεται ο «θείος άρτος» προκειμένου να τον προσκυνήσουν οι πιστοί και με μεγαλοπρεπή πομπή στην οποία προηγούνται νεαρές και ακολουθούν νέοι στρατιώτες (αγήματα) τον λιτανεύουν στους πέριξ του Ναού δρόμους της πόλης όπου και αναπέμπονται ύμνοι προς τον Κύριο.

Σε πολλά μέρη η γιορτή έχει μεγάλη σημασία και σε διάφορες χώρες αποτελεί επίσημη αργία (σε κάποιες περιοχές της Ισπανίας, στην Αυστρία, σε μέρη της Γερμανίας και της Ελβετίας, στη Βραζιλία, στη Δομινικανή Δημοκρατία, στη Βολιβία, στην Κροατία, στην Πολονία, στα νησιά Τρινίδαδ και Τομπάγκο, στην Πορτογαλία και στο Περού). Στην Ισπανία έπαψε να είναι αργία εδώ και κάποια χρόνια, εκτός από ορισμένους δήμους όπου αποτελεί τοπική γιορτή. Από τότε η Εκκλησία τη γιορτάζει την αμέσως επόμενη Κυριακή.

Στην Ισπανία υπάρχουν διάφορα έθιμα για τον εορτασμό της Αγίας Δωρεάς. Ένα από τα πιο όμορφα ίσως είναι αυτό που κρατούν στην επαρχία της Ποντεβέδρα της Γαλικίας. Συγκεκριμένα στο χωριό Ποντεαρέας είναι παράδοση τόσο οι ντόπιοι όσο και οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής να περνούν ολόκληρο το προηγούμενο βράδυ φτιάχνοντας στους δρόμους της πόλης διακοσμητικά «χαλιά» με πέταλα από άνθη, φύλλα και χώμα, ώστε το επόμενο μεσημέρι να είναι έτομα για να περάσει η λιτανεία. Οι απεικονίσεις ποικίλουν: γεωμετρικά μοτίβα, φυτικές παραστάσεις και, ασφαλώς, θρησκευτικά θέματα. Το αποτέλεσμα μάς κάνει να σκεφτούμε πως πρόκειται για πραγματική τέχνη. (Το εν λόγω Δημαρχείο οργανώνει και μαθήματα εκμάθησής της.) Είναι ένα θέαμα εντυπωσιακό, όπως θα διαπιστώσετε και από τις φωτογραφίες. Το έθιμο ξεκίνησε το 1857. Το 1968 ανακηρύχθηκε «Γιορτή Τουριστικού Ενδιαφέροντος» και το 1980 «Γιορτή Εθνικού Τουριστικού Ενδιαφέροντος».

Χιλιάδες άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο το χωριό για να δουν τα «ανθισμένα χαλιά». Η προετοιμασία αρχίζει αρκετές μέρες πριν, με τη συλλογή των λουλουδιών και το μάδημά τους. Επίσης, να σημειώσουμε πως χρόνια τώρα το χωριό διατηρεί μια αδερφότητα με το χωριό των Κανάριων Νήσων Λα Οροτάβα, όπου κι εκεί φιλοτεχνούνται χαλιά. Κάθε χρόνο, λοιπόν, φτάνει από τα Κανάρια μια ομάδα ανθρώπων, για να συμμετάσχει φτιάχνοντας το «χαλί» της. Άλλο ένα χωριό της ίδιας επαρχίας που κρατά την παράδοση των «χαλιών» είναι η Ρεδοντέλα.

Ρεδοντέλα 2008:

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα