Η βόρεια πλευρά της Ιβηρικής χερσονήσου που αντικρίζει τον Ατλαντικό, είναι η «Πράσινη Ισπανία». Είναι το μέρος όπου όλα τα στερεότυπα που αποκτούμε στη Μεσόγειο, καταρρέουν. Τα τοπία είναι εξίσου φαντασμαγορικά, οι αμμουδερές παραλίες απέραντες, τα νερά από βαθύ μπλε ως ανοιχτό σμαραγδί, τα βουνά καταπράσινα – δυτικά Πυρηναία, Κανταβριγική Κορδιλιέρα, Πίκος ντε Εουρόπα (Κορυφές της Ευρώπης) – σε προσκαλούν να τα περπατήσεις, να χρονοτριβήσεις στις ρεματιές και τα βοσκοτόπια τους γιατί δεν θα σου κάνει καρδιά να φύγεις… Εδώ θα συναντήσεις πρόβατα και γελάδια να βόσκουν αμέριμνα σε πράσινα λιβάδια, σε κίτρινους από ηλιοτρόπια κάμπους, σε αγρούς καλαμποκιού. Εδώ οι πελαργοί έχουν φωλιά σε κάθε κωδωνοστάσιο με την πιο μεγάλη αποικία τους, γύρω στα εκατό πουλιά, στη σκεπή του καθεδρικού ναού της Καλαχόρα (Calahorra).
Όσο η Νότια Ισπανία είναι ξηρή, άνυδρη, με χώματα στεγνά και σκληρά, τόσο η Βόρεια χώρα είναι πλούσια και θαλερή.
Είναι το μέρος όπου θα βρεις τα πιο φίνα πράγματα για να σε κάνουν να ευθυμήσεις: θαλασσινά στη Γαλικία, κρασιά στη Ριόχα, μηλίτη στην Αστουρία, τυρί στην Καντάμπρια, φρέσκα φρούτα και λαχανικά στη Ναβάρρα, ψητό αρνί και χοιρινό στην Καστίλη, τους καλύτερους σεφ του κόσμου στη χώρα των Βάσκων. Και όλη αυτή η πολυτέλεια έχει τις ρίζες της στις βροχές που πέφτουν άφθονες, πολλές φορές το χειμώνα, καταρρακτώδεις.
Στη Βόρεια Ισπανία ο ταξιδιώτης θα ανακαλύψει τις «πρωτιές» που κατέχει ο τόπος. Εδώ υπάρχει η πιο πρώιμη εγκατάσταση κατοίκων της Παλαιολιθικής εποχής, το αριστουργηματικό σπήλαιο της Αλταμίρα. Εδώ και η παλαιότερη Ευρωπαϊκή φυλή, οι Βάσκοι, που αποκαλούν το μέρος πατρίδα τους από τις απαρχές του χρόνου.
Μετά την κατάκτηση της Ιβηρικής από τους Μαυριτανούς Άραβες, τα πρώτα εμβρυϊκά στάδια του σύγχρονου Ισπανικού πολιτισμού άρχισαν να διαμορφώνονται – η αρχιτεκτονική και η γλώσσα (τα Καστιλιάνικα) ξεκίνησαν να παίρνουν μορφή στα βουνά της Αστουρίας και να σταθεροποιούνται στο Μπούργκος.
Με την ανακάλυψη του λειψάνου του Αγίου Ιακώβου (του Αποστόλου) στη Γαλικία, το βορειοδυτικό τμήμα έγινε ο προάγγελος του Ευρωπαϊκού τουρισμού, καθώς οι πιστοί ανακάλυπταν το προσκύνημα στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, το οποίο έχει εισέλθει στη δεύτερη χιλιετία του.
Παρόλο που το κέντρο βαρύτητας έχει μετακινηθεί σταδιακά νοτιότερα της Μαδρίτης, οι πόλεις και η ύπαιθρος του βορρά έχουν κρατήσει το ενδιαφέρον των ταξιδιωτών εξαιτίας των υπέροχων αρχιτεκτονικών θησαυρών σε ρυθμούς από τον σοβαρό Γοτθικό έως τον πρόσχαρο Μπαρόκ, αλλά και τα έργα του Καταλανού μοντερνιστή μάστερ της αρχιτεκτονικής τέχνης, Αντόνι Γκαουδί (Antoni Gaudí).
Οι Ισπανοί, ιδιαίτερα οι Μαδριλένιοι, κρατούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες μυστική τη βορειοδυτική χώρα, μόνο για δική τους χρήση, αν και πήγαιναν εκεί μόνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όταν οι βροχές λιγόστευαν. Αλλά ακόμη και τότε έπρεπε να ψάξεις σκληρά για να βρεις παραλίες κατακλυσμένες από ορδές τουριστών (μόνο το Λαρέδο και το Ζαραούτζ). Οι αμμουδερές παραλίες είναι απέραντες και μπορούν να φιλοξενήσουν πολλούς παραθεριστές χωρίς να συναντήσει κανείς πολυκοσμία και στρίμωγμα για μια θέση κάτω από τον ήλιο, παρόλο που η τουριστική σαιζόν στη Β. Ισπανία είναι σύντομη και έτσι θα παραμείνει.
Όμως μην αφήσετε την απειλή μιας καλοκαιρινής νεροποντής να σας απομακρύνει από την ιδέα ενός ταξιδιού σ’ εκείνα τα υπέροχα μέρη, γιατί θα χάσετε μια από τις καλύτερα διατηρημένες και χαρακτηριστικές γωνιές της παλαιάς Ευρώπης, ενός μέρους που έχει κρατήσει ζωντανό το παρελθόν και το οποίο θα συναντήσετε όπου και αν βρεθείτε: πάνω από ένα ποταμάκι σε μια ρωμαϊκή τοξωτή γέφυρα, στην ψαραγορά της Λα Κορούνια, σε μια κοιλάδα της Καστίλης καθώς κόβεται απότομα από ένα φαράγγι γεμάτο αετούς, στο απρόσμενο πάρτι μέχρι το ξημέρωμα μιας sidreria (μαγαζί που σερβίρουν μηλίτη)… θα δείτε το παρελθόν στο πρόσωπο μιας περασμένης στα χρόνια γυναίκας που επιστρέφει σπίτι, το σούρουπο, το κοπάδι της από γελάδια, στους τοίχους από χρωματιστό γυαλί στη Λεόν, σ’ έναν Βάσκικο αγώνα πελότας και τέλος σ’ ένα ηλιοβασίλεμα στη Φινιστέρρα (Finis Terra), το τέλος του κόσμου των Κελτών.
Αλλά για την υπέροχη Βόρεια Ισπανία το ταξίδι συνεχίζεται… στο επανιδείν.