Είναι τουλάχιστον παράδοξο να κάνεις μέσα στο καλοκαίρι αφιέρωμα σε ένα παραδεισένιο νησί, που δεν ανήκει στην ελληνική επικράτεια. Έχουμε συνδυάσει τις διακοπές με ήλιο, παραλία και ξεγνοιασιά σε κάποια από τις αναρίθμητες και πανέμορφες ακτές μας, αλλά η Μεσόγειος έχει και άλλα νησιά, κάποια από τα οποία ανήκουν στην αγαπημένη μας Ισπανία.

Η Φορμεντέρα είναι ένα από τα νησιά που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Βαλεαρίδων νήσων, το πιο μικρό σε μέγεθος και πληθυσμό από τα τέσσερα και αυτό που βρίσκεται νοτιότερα απ’ όλα, πολύ κοντά όμως στην διάσημη Ίμπιθα. Είναι το μοναδικό ισπανικό νησί που δεν έχει δικό του αεροδρόμιο –και άρα ο μαζικός τουρισμός δεν έχει κάνει την εμφάνιση του- και ο μόνος τρόπος να φτάσεις εκεί είναι με καράβι, είτε από το λιμάνι της Ίμπιθα (με τα γρήγορα πλοία να θέλουν περίπου μισή ώρα για να φτάσουν απέναντι), είτε ξεκινώντας από την παραλιακή Ντένια της Βαλένθια (με το ferry να θέλει περίπου δυόμισι ώρες).

Οι περισσότεροι από τους 11 χιλιάδες κατοίκους της διαμένουν στα έξι χωριά του νησιού, με κυριότερο απ’ αυτά τον Sant Francesc, που είναι και η πρωτεύουσα και το La Savina που είναι το μοναδικό λιμάνι.

Η ονομασία του νησιού προέρχεται από την λατινική λέξη frumentarium που σημαίνει σιτοβολώνας και όπως έγινε γνωστό το 1974, όταν ανακαλύφθηκε εκεί ένα σπουδαίο ταφικό μνημείο, η ανθρώπινη παρουσία στο νησί χρονολογείται από τις αρχές της Εποχής του Χαλκού, την ίδια εποχή που στην Κρήτη οικοδομείται το παλάτι της Κνωσού.

Η Φορμεντέρα, μόλις έξι χιλιόμετρα από την κοσμοπολίτικη και Ίμπιθα των ξέφρενων πάρτυ και των διάσημων dj είναι κάτι σαν το απέναντι ησυχαστήριο, νησί των hippies και των διάφανων νερών, νησί που ο χρόνος σταματάει και οι άνθρωποι χαλαρώνουν, νησί με ιστορικούς φάρους και μαύρες τρύπες. Ένας απ’ αυτούς τους φάρους, ο λεγόμενος Faro de Barbaría, έχει ένα καταπληκτικό σκηνικό, ιδανικό για να δεις ηλιοβασίλεμα και ανατολή και ένα τοπίο που μοιάζει σεληνιακό ολόγυρα, μιας και τρύπες στα βράχια καταλήγουν σε μικρές σπηλιές από τις οποίες μπορείς να περάσεις για να φτάσεις στην ακτή. Είναι οι «μαύρες τρύπες» που ενσωμάτωσε στην ιστορία του ο βάσκος σκηνοθέτης Julio Medem όταν γύρισε εκεί την ταινία του Lucia y el Sexo, το 2001 με την Paz Vega και τον Tristan Ulloa. Η διάσημη σκηνή με την Λουθία να οδηγεί προς και από τον φάρο ένα μηχανάκι έφερε από τότε στο νησί πολλούς τουρίστες που έβγαζαν αντίστοιχες φωτογραφίες, όπως αυτές της ταινίας.

Ένας άλλος φάρος, στο ανατολικό άκρο του νησιού, γνωστός με το όνομα Faro de la Mola, ο πιο παλιός και σημαντικός φάρος του νησιού, που εγκαινιάστηκε το 1861 λέγεται πως είναι ο φάρος για τον οποίο ο Ιούλιος Βερν έγραψε το 1877 τη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας Πάνω σ’ έναν κομήτη ή Έκτορ Σερβαντακ (στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2011 με τον τίτλο Έκτορ Σερβαντάκ: Ταξίδια και περιπέτειες στο Ηλιακό Σύστημα). Ένα μνημείο προς τιμή του συγγραφέα φτιάχτηκε το 1978 πολύ κοντά στο σημείο που βρίσκεται ο φάρος που θυμίζει στους επισκέπτες πόσο πολύ αγάπησε και εμπνεύστηκε ο Βερν το συγκεκριμένο τοπίο, μιας και ακόμα ένα από τα έργα του, «Ο Φάρος στην άκρη του κόσμου» που εκδόθηκε μετά το θάνατο του, θεωρείται ότι μιλάει για τον επιβλητικό Faro de la Mola.

Όμως μεσόγειος, νησί και διακοπές δεν σημαίνουν τίποτα χωρίς τις παραλίες. Και η Φορμεντέρα φημίζεται για τις πεντακάθαρες, αμμουδερές της παραλίες με τα διάφανα νερά, που το διεθνούς φήμης ταξιδιωτικό περιοδικό Conde Nast Traveller θεωρεί πως είναι οι καλύτερες της Μεσογείου. Εμείς μπορούμε μόνο να σας δώσουμε μια ιδέα.

Πληροφορίες από: http://formentera.es/es