Τους τελευταίους μήνες, στην κοιλάδα του Μεξικού, το Popocatepetl, παρουσιάζει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Από την προηγούμενη Κυριακή μάλιστα οι αρχές αποφάσισαν χτυπήσουν συναγερμό 3ου επιπέδου.

Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και υπάρχει αύξηση εκρήξεων, έκλυσης αερίων και στάχτης. Δεν αποκλείεται και η εκκένωση των γειτονικών στο ηφαίστειο περιοχών, ενώ έχει εγκατασταθεί επιτήρηση γύρω από τα ηφαίστεια Iztaccíhuatl και Popocatépetl για να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις ασφαλείας.

Η Γενική Γραμματεία Υγείας προειδοποιεί ότι η έκθεση σε ηφαιστειακή τέφρα μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά και δερματικά προβλήματα καθώς και ερεθισμό των ματιών. Συστήνει στον πληθυσμό να αποφεύγει την άσκηση σε εξωτερικούς χώρους και να προφυλάσσει τα μάτια, τη μύτη και το στόμα όταν βγαίνει στο δρόμο.

Το Popocatépetl είναι ένα ενεργό ηφαίστειο ηλικίας περίπου 730.000 ετών. Έχει συμμετρικό κωνικό σχήμα και ύψος γύρω στα 5.450 μέτρα πάνω απ την επιφάνεια της θάλασσας και είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της χώρας.

Συνδέεται στο βόρειο τμήμα του με το Iztaccíhuatl, μέσω ενός ορεινού περάσματος γνωστό και ως «Πέρασμα του Κορτές», όνομα που αναφέρεται στη διαδρομή που ακολούθησε ο Ερνάν Κορτές στην πορεία του για την Tenochtitlán.

Το Iztaccíhuatl είναι ένα ανενεργό ηφαίστειο που βρίσκεται στο κέντρο του Μεξικού. Είναι το τρίτο ψηλότερο βουνό της χώρας με ύψος 5.220 μέτρα πάνω απ την επιφάνεια της θάλασσας και τα δύο μαζί τοποθετούνται γεωγραφικά στα όρια των πολιτειών της Πουέμπλα και του Μεξικού.

Η παρουσία αυτών των δύο τεράστιων ηφαιστείων ήταν πάντα πολύ σημαντική για τις διαφορετικές κοινωνίες του τόπου, οι οποίες τα θαύμασαν και τα τίμησαν κατά καιρούς, η προέλευσή τους δε, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία αρκετών μύθων και θρύλων. Ανάμεσά στους πιο γνωστούς είναι και η ιστορία που ακολουθεί:

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, όταν η αυτοκρατορία των Αζτέκων βρισκόταν στο απόγειό της και κυριαρχούσε στην κοιλάδα του Μεξικού, είχε επιβάλει στους λαούς που είχε υποδουλώσει υποχρεωτική φορολογία. Ήταν τότε που ο αρχηγός των Τλαξκαλτέκας, ορκισμένος εχθρός των Αζτέκων, έχοντας κουραστεί πια από αυτή τη φοβερή καταπίεση, αποφάσισε να πολεμήσει για την ελευθερία του λαού του.

Ο αρχηγός είχε μια πολύ όμορφη κόρη που την έλεγαν Iztaccíhuatl, και την οποία έτυχε να αγαπήσει Popocatépetl, ένας από τους πιο γενναίους πολεμιστές της περιοχής.

Ο Popocatépetl πριν φύγει για τον πόλεμο ζήτησε από τον πατέρα της το χέρι της Iztaccíhuatl και εκείνος δέχτηκε με μεγάλη χαρά. Υποσχέθηκε δε, ότι θα γιόρταζαν τους γάμους με μια μεγάλη γιορτή όταν ο Popocatépetl θα επέστρεφε νικητής από τη μάχη.

Γρήγορα όμως έναν ανταγωνιστής του Popocatépetl, ζηλεύοντας την αγάπη τους, είπε στην Iztaccíhuatl ότι ο αγαπημένος της είχε πεθάνει κατά τη διάρκεια της μάχης. Εκείνη, συντετριμμένη απ τον πόνο και μη γνωρίζοντας ότι πρόκειται για ψέμα, πέθανε.

Όταν μετά από καιρό ο Popocatépetl επέστρεψε νικητής στο λαό του με την ελπίδα ότι θα συναντήσει ξανά την αγαπημένη του, έμαθε το τραγικό νέο. Άρχισε να περιφέρεται στους δρόμους για μέρες και νύχτες μη ξέροντας τι να κάνει, ώσπου κάποια στιγμή βρήκε τον τρόπο να τιμήσει την αγάπη του και να αφήσει αξέχαστη την ανάμνηση του έρωτά τους στη μνήμη των λαών.

Έστειλε να χτίσουν ένα μεγάλο τάφο προς τιμήν του Ήλιου συσσωρεύοντας το χώμα από 10 λόφους για να σχηματίσει ένα μεγάλο βουνό. Πήρε στα χέρια του το σώμα της πριγκίπισσας και το ξάπλωσε πάνω στην πλαγιά του βουνού αυτού. Της έδωσε ένα τελευταίο φιλί, πήρε μια αναμμένη δάδα και γονάτισε δίπλα στην αγαπημένη του για να προσέχει μ’ αυτόν τον τρόπο τον αιώνιο ύπνο της.

Από τότε, παραμένουν μαζί, ο ένας απέναντι στον άλλον. Με τον καιρό το χιόνι σκέπασε τα σώματά τους, μετατρέποντάς τους σε δύο τεράστια ηφαίστεια που θα συνεχίσουν μαζί μέχρι το τέλος του κόσμου.

Ο μύθος προσθέτει ότι όταν ο πολεμιστής Popocatépetl θυμάται την αγαπημένη του, η καρδιά του, που φυλάει τη φωτιά του πάθους του, τρέμει και η δάδα του ξερνάει καπνό. Γι αυτό και μέχρι σήμερα το ηφαίστειο Popocatépetl συνεχίζει να εκλύει αέρια, στάχτη και καπνό.

Από την εποχή της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, της οποίας η άνθιση χρονολογείται γύρω στον 14ο αι και η σημασία που τους δόθηκε ήταν προφανής αφού από τότε τους δόθηκαν τα ονόματα που έχουν μέχρι αυτή τη στιγμή

Αυτός ο μύθος έχει περάσει από γενιά σε γενιά και η σημασία των δύο ηφαιστείων αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα διατηρούν τα ονόματα που τους έδωσαν εκείνοι.

Ο Popocatépetl έχει πάρει το όνομά του από το ρήμα “popoa” που στα νάουατλ σημαίνει «καπνίζω» και το “tepetl”, που σημαίνει «βουνό». Το όνομα δηλαδή σημαίνει «Το βουνό που καπνίζει». Επίσης είναι γνωστό και ως “El Popo”, αν και σε μερικές κοινότητες είναι γνωστό με το χαϊδευτικό “Don Goyo”.

Το όνομα Iztaccíhuatl, προέρχεται από το επίθετο “iztac”, που σημαίνει «λευκό» το επίθεμα “cíahuatl” που δηλώνει γυναίκα, γι αυτό και το όνομά του μεταφράζεται ως «Η λευκή γυναίκα». Σήμερα είναι περισσότερο γνωστό ως «Η κοιμώμενη γυναίκα» εξαιτίας του χαρακτηριστικού σχήματος που μοιάζει με μια γυναίκα ξαπλωμένη με το πρόσωπο να κοιτάει τον ουρανό.

Πηγές:
http://www.laopinion.com/article/20130707/NEWS04/130709464
http://www.inside-mexico.com/legends/volcanesesp.htm