Σύμφωνα με το Νέο Ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών των Ξένων Γλωσσών, η απόφαση σχετικά με το ποιες γλώσσες περιλαμβάνει το Σχολικό Πρόγραμμα Σπουδών είναι ένα ζήτημα πολιτικό, ενώ το ποιες γλώσσες προσφέρει κάθε σχολείο κάθε σχολική χρονιά είναι ζήτημα που έχει άμεση σχέση με τεχνικούς και οικονομικούς παράγοντες.
Ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών των Ξένων Γλωσσών (ΕΠΣ-ΞΓ)
Το ΕΠΣ-ΞΓ, όπως έχει ήδη αναφερθεί είναι δομημένο στην λογική των επιπέδων και ορίζει τί πρέπει να μπορεί να κάνει ο χρήστης της ξένης γλώσσας για να θεωρηθεί πως έχει επάρκεια στο κάθε επίπεδο γλωσσομάθειας. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα από το πότε το κράτος έχει την οικονομική δυνατότητα και τη βούληση να προσφέρει κάποιες γλώσσες και για πόσες διδακτικές ώρες την κάθε μία από αυτές. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή προσφέρονται Ιταλικά και Ισπανικά, ως μαθήματα επιλογής, στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, δύο ώρες την εβδομάδα. Αυτό σημαίνει πως με τις ώρες καθοδηγούμενης μελέτης που έχουν στη διάθεσή τους, οι μαθητές της Γ’ Λυκείου μπορούν να αποκτήσουν μέγιστη επάρκεια γλωσσομάθειας επιπέδου Α1 ή Α2. Στα Αγγλικά όμως, για τα οποία το σχολικό ωρολόγιο πρόγραμμα προβλέπει πολύ περισσότερες ώρες καθοδηγούμενης μελέτης, στο επίπεδο Α2 μπορεί να φτάσει ο μαθητής της ΣΤ’ Δημοτικού. Αν σε μερικά χρόνια αποφασιστεί και τα Ισπανικά λ.χ. να προσφέρονται και στο Δημοτικό, για περισσότερες εβδομαδιαίες ώρες, αυτό μπορεί να γίνει με το ΕΠΣ-ΞΓ. Δεν χρειάζεται αλλαγή προγράμματος. (σελ.13)
ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΜΕΣΑ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟ ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑΣ