La Vacazul

Σταθερή αξία στην ισπανική ροκ

Είναι αυτό που λέμε «καλά παιδιά». Συμπαθητικοί με την καλή έννοια της λέξης, κοινωνικοί και φιλικοί, ανοιχτοί στις προκλήσεις, επίμονοι και πολυπράγμωνες όσον αφορά τη μουσική. Ναι, γιατί όταν δεν ασχολούνται με την πάουερ ποπ που υποστηρίζουν ως La Vacazul, πειραματίζονται με άλλους ρυθμούς και μουσικά στυλ. Θα λέγαμε πως καθένα από τα τέσσερα μέλη έχει μια παράλληλη ''ζωή'' σε άλλα σχήματα. Οι τέσσερίς τους έχουν δημιουργήσει χώρια το γκρουπ Tresmil hombres (Τρεισχιλιάδες άντρες) στο οποίο παίζουν μαύρη μουσική. Από την άλλη, ο τραγουδιστής τους, Jairo Zavala, κάνει και σόλο καριέρα πειραματιζόμενος ως Depedro με λάτιν, φολκ ροκ και alternative ήχους. Μπερδευτήκατε; Πάμε απ' την αρχή...

Οι La Vacazul (Η μπλεαγελάδα) δημιουργούνται το 1995, οπότε ηχογραφούν το πρώτο τους ντέμο. Ξεκινούν να παίζουν σε μικρές σάλες της Μαδρίτης, όπου γνωρίζουν τον dj Vaina που θα εκδώσει το πρώτο τους άλμπουμ ''La Vacazul'' (1996) με τη μικρή δισκογραφική Satirion Vaina. Ο δίσκος τούς εξασφαλίζει εμφανίσεις σε μικρούς κλειστούς συναυλιακούς χώρους σε όλη την Ισπανία.

Ο δεύτερος δίσκος ''Pelo de Perro'' έρχεται το 1998 με την ανεξάρτητη εταιρεία Zero Records. Η απήχησή του σε ΜΜΕ και κριτικούς είναι μεγαλύτερη και ανοίγει το δρόμο για να γίνει γνωστό το συγκρότημα σε ένα ευρύτερο κοινό. Παρουσιάζουν το άλμπουμ σε συναυλίες, φεστιβάλ, ακόμα και πάνω σ' ένα λεωφορείο που βολτάρει στη Μαδρίτη. Κάποια κομμάτια τους εμφανίζονται σε συλλογικούς δίσκους, fanzines, κλπ.

Στη συνέχεια, υπογράφουν συμβόλαιο με τη δισκογραφική Loli Yackson και ηχογραφούν τον τρίτο δίσκο ''Radio Tangente'' με παραγωγό τον Daniel Alcover μεταξύ Φλεβάρη και Μάρτη του 2000. Το ομώνυμο κομμάτι αναφέρεται στη χειραγώγηση της μουσικής από τα ραδιόφωνα και τα εμπορικά μέσα ενημέρωσης. Ορισμένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί το λογοκρίνουν για τους στίχους του που στηρίζουν τη μουσική και πολιτιστική ανεξαρτησία. Κατά την καλοκαιρινή περιοδεία, το γκρουπ παίζει στην πόλη Granollers μπροστά σε 30.000 κόσμο. Το 2001 το τραγούδι που προαναφέραμε αποκτά συνοδεία εικόνας και γίνεται το πρώτο τους βιντεοκλίπ. Κάνει πρεμιέρα στο τότε καινούριο ισπανικό κανάλι του MTV και παραμένει στην πρώτη θέση για εβδομάδες. Επίσης, σύσσωμο το συγκρότημα συνεργάζεται μουσικά με το γκρουπ Amparanoia και πραγματοποιεί περιοδεία σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου γυρίζουν το δεύτερο βιντεοκλίπ, για το κομμάτι που αποτελεί το τρίτο τους single. Πρόκειται για το ''Metrópolis'' που γνωρίζει επιτυχία στους σημαντικότερους μουσικούς σταθμούς. Η μπάντα πραγματοποιεί πολυάριθμες εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ, μια περιοδεία σε φυλακές στην Αυτονομία της Μαδρίτης, αλλά δέχεται και λιγότερο σημαντικούς ρόλους, όπως είναι το ‘‘άνοιγμα'' συναυλιών άλλων καλλιτεχνών.

Το 2002 και μέχρι την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου, οι La Vacazul συνθέτουν μουσική και βρίσκονται πάντα επί ποδός -ή επί τροχών-, για συναυλίες σε όλη τη χώρα, όπου παρουσιάζουν ανέκδοτα κομμάτια τους. Ακόμα, βγαίνει το πρώτο άλμπουμ του παράλληλου συγκροτήματός τους Tresmil Hombres.

Τους πρώτους μήνες του 2004 υπογράφουν συμβόλαιο με την εταιρεία V2 και τον Ιούνιο μπαίνουν στο στούντιο με τον παραγωγό τους, Daniel Alcover, για να ηχογραφήσουν το τέταρτο άλμπουμ ''Vienen tiempos'', το οποίο κυκλοφορεί τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Φρέσκιες μελωδίες και μοντέρνος, ζωηρός ήχος με πρωταγωνιστή τη φωνή, δίνουν καταπληκτικά κομμάτια, όπως τα ''Vuelo'' και ''Mucho mejor''. Την ίδια περίοδο το γκρουπ συμμετέχει στα γυρίσματα της ταινίας ''A Golpes'' (γνωστή και ως ''Las chicas andan sueltas'') του Juan Vicente Córdoba, παίζοντας το κομμάτι ''Chico listo'' σε μια από τις σκηνές. Ξεκινούν σειρά συναυλιών για την προώθηση του νέου δίσκου και το 2005 ακολουθεί η μεγάλη περιοδεία των δέκα χρόνων του συγκροτήματος. To άλμπουμ επιλέγεται από τα σημαντικότερα μουσικά έντυπα ως ένα από τα καλύτερα της χρονιάς. Αλλά και οι κριτικές από τις συναυλίες είναι με το μέρος τους.

Το 2006 οι La Vacazul συμπληρώνουν 10 χρόνια στη μουσική σκηνή της χώρας. Το γιορτάζουν τον Ιούνιο με την ηχογράφηση τριών συναυλιών στις οποίες περιλαμβάνουν ρεπερτόριο από όλη τη μουσική τους πορεία, με σκοπό την έκδοσή τους σε cd και dvd. Oι δυο πρώτες είναι στη Μαδρίτη (στη σάλα El Sol και στο El Patio Eléctrico του Alcalá de Henares) και η τρίτη στην Αλμερία, στην παραλία του φημισμένου Cabo de Gata. Όπως λένε τα μέλη του γκρουπ, ήταν μια φανταστική, αλλά και εξαντλητική εμπειρία. Το Νοέμβριο ταξιδεύουν για μια σύντομη περιοδεία στη Λατινική Αμερική. Στο Μεξικό, συζητούν με μια δισκογραφική την πιθανότητα κυκλοφορίας ενός δίσκου με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.

Τον Απρίλιο του 2007 βγαίνει στα δισκοπωλεία από την Locomotive Records η έκδοση του διπλού dvd και cd ''Directo en el Charco - 10 años de La Vacazul'' για τα δέκα χρόνια του γκρουπ. Εκτός από τα τρία live, περιέχει έξτρα υλικό για το πώς φτιάχτηκαν οι δίσκοι, από εμφανίσεις του συγκροτήματος, φωτογραφίες, κλπ. Λίγο νωρίτερα, ο ντράμερ Antonio ''Pax'' Álvarez αποχωρεί για να αναζητήσει νέες εμπειρίες στο Νεπάλ και την Ινδία. Από εκείνη τη στιγμή τον αντικαθιστά ο Javier Skunk, ο αρχικός κρουστός του γκρουπ μέχρι και την ηχογράφηση του πρώτου δίσκου. Ένας κύκλος κλείνει.

Οι La Vacazul χαρακτηρίζουν τη μουσική τους ως ροκ στα ισπανικά, με ένα χρωματισμό στην ενορχήστρωση ελαφρώς ρετρό, με όργανο Hammond και γνήσια ροκ βάση. Οι στίχοι τους μιλούν με αυθόρμητο και άμεσο τρόπο για θέματα που όλους μάς απασχολούν ή μας έχουν απασχολήσει κατά καιρούς σε σχέση με τον εαυτό μας, τους γύρω μας, την κοινωνία. Λένε για πράγματα καθημερινά: για τον έρωτα, για τη νοσταλγία της γειτονιάς που έχει χαθεί, για τη μοναξιά και πολλά άλλα, χωρίς να γίνουν μελό, ούτε να κουράσουν. Ο ρυθμός είναι ευχάριστα κολλητικός και κάποιος που τους γνωρίζει πρώτη φορά σε live, μάλλον απίθανο να βαρεθεί με τόσο θερμό και ζωντανό κλίμα που δημιουργούν.

Το υλικό για το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους (εκείνο που ήταν να κυκλοφορήσει από μεξικάνικη δισκογραφική) έχει ηχογραφηθεί, αλλά δεν κατάφεραν ακόμα να τον εκδώσουν. Προς το παρόν, περνάνε καλά στις συναυλίες παρουσιάζοντας τη δουλειά του live μαζί με ανέκδοτα τραγούδια που προορίζουν για το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα. Όποιος τους ακούσει αυτόν τον καιρό, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει συν τοις άλλοις τη γεμάτη ένταση βερσιόν τους στο ''Ojalá'' (που περιλαμβάνουν στην έκδοση των δέκα χρόνων), σύνθεση του σπουδαίου Κουβανού τραγουδοποιού Silvio Rodríguez. Δύσκολο πραγματικά να υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον ισπανόφωνο κόσμο που να μη γνωρίζει αυτό το υπέροχο κομμάτι και μπράβο τους που τόλμησαν να το ''πειράξουν''!

Χωρίς μια μόνιμη δισκογραφική για στήριγμα, οι La Vacazul έχουν θριαμβεύσει με τον τρόπο τους. Μπορεί να μην έχουν λάβει την αναγνώριση που τους αξίζει, αλλά ας μην ξεχνάμε πως είναι μια εποχή δύσκολη για τη μουσική και τη δημιουργία γενικότερα. Δέκα χρόνια τώρα παράγουν μουσική με συνέπεια σε αυτό που τους αρέσει, χωρίς να κάνουν εκπτώσεις λόγω ''κρίσης''. Ακούστε τους! Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση!

Σύνθεση συγκροτήματος

Jairo Zavala (κιθάρα και φωνή)

Javier Vacas (μπάσο)

Daniel de Madariaga ''Txarras'' (όργανο Hammond, πιάνο)

Javier Skunk (κρουστά)

Δισκογραφία

Άλμπουμ

1996: ''Plástico''

1998: ''Pelo de Perro''

2000: ''Radio Tangente''

2004: ''Vienen Tiempos''

2007: ''Directo en el Charco'' (CD + DVD)

Singles

1996: ''Plástico''

1998: ''Perdona''

1999: ''Chancro''

2000: ''Radio Tangente''

2001: ''Metrópolis''

2002: ''Cascarón''

2004: ''Vuelo''

2004: ''Chico Listo''

Συμμετοχές σε συλλογικά άλμπουμ

1998: ''Siroco 9 años'' (''La curva'')

1999: ''Siroco 10 años'' (''Next To You'' του Swing)

2000: ''Enlace p funk'' (''Nappy Dugout'' / ''Alice in my Fantasies'' του George Clinton)

Επίσημη ιστοσελίδα: www.lavacazul.com
MySpace: www.myspace.com/vacazul

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα

Πηγή: www.soundmag.gr