Ανάμεσα στα πολλά ταλέντα που μου έδωσε απλόχερα η φύση, είναι και αυτό του χρυσοχέρη μάγειρα! Μαγειρεύω εξαιρετικά οποιοδήποτε παραδοσιακό έδεσμα υπάρχει σε Ελλάδα, Μεξικό ή Ισπανία. Σήμερα λοιπόν, με την αφορμή της Día de los Reyes Magos στις 6 Ιανουαρίου, θα σας αποκαλύψω την μυστική μου συνταγή (μόνο εγώ την ξέρω, αλήθεια!) για την Rosca de Reyes.
Πρώτα, δυο λόγια για την Rosca και την Día de los Reyes Magos. Οι Ισπανοί και οι Μεξικανοί (δεν ξέρω αν το κάνουν κι άλλοι ισπανόφωνοι, θα ήταν ενδιαφέρον να μας ενημερώσουν όσοι μπορούν) δεν περιμένουν τον Santa Claus στις 25 Δεκεμβρίου, ούτε τον Αϊ-Βασίλη την 1η Ιανουαρίου. Τα δώρα τα παίρνουν στις 6 Ιανουαρίου και τους τα φέρνουν οι Τρεις Μάγοι. Την ίδια μέρα κόβουν κι ένα ισπανικό Roscón de Reyes ή μία μεξικανική Rosca de Reyes. Πρόκειται πάνω κάτω για το ίδιο πράγμα με διαφορετική ονομασία: ένα είδος γλυκού ψωμιού που περιέχει μέσα ένα κουκλάκι ή άλλες εκπλήξεις. Βέβαια, για όλα αυτά (και άλλα πολλά σχετικά με τα Χριστούγεννα), έχει γράψει και η καλή μας αρθρογράφος Jana Tziveleki στο άρθρο της: Η «Αλφαβήτα» των Χριστουγέννων στον ισπανόφωνο κόσμο.
Η διαφορά βρίσκεται στο κουκλάκι που περιέχει και το οποίο στην περίπτωση του Μεξικού είναι ένα μωρό που αντιπροσωπεύει τον Χριστό (ή περισσότερα μωράκια, αν η Rosca είναι μεγάλη) και στο τι θα κάνει αυτός που του τυχαίνει: στην Ισπανία, είναι ο βασιλιάς για μια μέρα, στο Μεξικό, είναι αυτός που στις 2 Φεβρουαρίου θα κεράσει tamales με atole (εκτός αν αποφασίσει να τα κάνει ο ίδιος… θα σας έδινα την συνταγή μου, αλλά με πρόλαβε η Juanita La Quejica με το άρθρο της: Ταμάλες α λα ελληνικά).
Φυσικά, το Roscón στην Ισπανία ή την Rosca στο Μεξικό μπορεί κανείς να το αγοράσει και στα ζαχαροπλαστεία. Παρακάτω, σας δείχνω δυο φωτογραφίες από δύο ζαχαροπλαστεία, ένα ισπανικό κι ένα μεξικανικό.
Όπως βλέπετε με τα ματάκια σας, τις έχουν γεμίσει με κρέμα και φαίνονται πεντανόστιμες. Δυστυχώς όμως, τα συγκεκριμένα ζαχαροπλαστεία είναι λίγο μακριά, οπότε δεν έχετε άλλη λύση από το να δοκιμάσετε να κάνετε μόνοι σας.
Αρκετά λοιπόν … Ξεκινάμε με τα υλικά μας:
- 125 γρ. βούτυρο
- ¼ κουταλιάς του γλυκού αλάτι
- 250 γρ. φρουί γλασέ κομμένα σε λωρίδες
- 3 αυγά
- 75 γρ. ζάχαρη
- 10 γρ. φρέσκια μαγιά
- 3 κρόκοι αυγού χτυπημένοι
- 2 κουταλιές του γλυκού άρωμα βανίλιας
- 450 γρ. αλεύρι
- 2 κουταλάκια του γλυκού agua de azahar (το azahar είναι το λουλούδι του πορτοκαλιού, αν δεν το βρείτε, αντικαταστήστε το με άρωμα πορτοκάλι που υπάρχει σε οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ)
- 6 κουταλιές της σούπας χλιαρού νερού
Αφού βρούμε λοιπόν όλα τα υλικά, ανακατεύουμε τη μαγιά με μια κουταλιά ζάχαρη, μία αλεύρι και τρεις χλιαρό νερό.
Κατόπιν, σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατεύουμε το μίγμα με το υπόλοιπο αλεύρι, την υπόλοιπη ζάχαρη, το υπόλοιπο νερό, το agua de azahar, την βανίλια, τα αυγά και το αλάτι. Αφού τα ανακατέψουμε καλά, προσθέτουμε το βούτυρο και ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να ξεκολλήσει από το μπολ και να μην κολλάει στα χέρια μας. Τότε και μόνο τότε, την σκεπάζουμε με μία πετσέτα και την αφήνουμε να φουσκώσει.
Αφού φουσκώσει, της δίνουμε μορφή κουλούρας και την ξαναφήνουμε να φουσκώσει. Μετά, την διακοσμούμε με τα φρουί γλασέ, την αλείφουμε με τους κρόκους αυγού και την βάζουμε στο φούρνο όπου θα ψηθεί για 45 λεπτά στους 180 βαθμούς.
Α! Μην ξεχάσετε το κουκλάκι! (ψάξτε το σε ειδικά καταστήματα, μην ξεχνάτε ότι θα ψηθεί και πρέπει να αντέξει ψηλές θερμοκρασίες)
Καλή όρεξη και καλή τύχη!
Υ.Γ.1: Ελπίζω να ήσασταν καλά παιδιά όλο το χρόνο και οι Μάγοι να σας φέρουν πολλά, πολλά δώρα.
Υ.Γ.2: Δυστυχώς, δεν έχω πολλά ταλέντα. Η συνταγή είναι της γυναίκας μου, που η φύση την προίκισε πραγματικά με πολλά ταλέντα (ανάμεσα τους και η μαγειρική) αλλά όχι με αρκετή αυτοπεποίθηση για να γράψει δημόσια.
¡FELIZ Y PRÓSPERO AÑO NUEVO!